maandag 10 september 2018
Als eerste wedstrijd stond, voor een groot vernieuwd DHC, er een uitstap naar het verre Bocholt op het programma. Onze dames spelen meestal goed in putje Limburg en de zelf uitgeroepen titelfavoriet zou eerst deze, voor de gelegenheid, zwarte horde moeten nemen. Voor DHC was het na een voorbereiding in stijgende lijn afwachten of de nieuwe puzzelstukjes al goed in de gaten van de vertrekkers pasten…
Meteen agressief en goed starten was de opdracht en dit kwam ook tot uiting op het plein. Via mooi samenspel in aanval werd er al gauw een mooie 2-5 tussenstand op het bord getoverd. De verdediging werkte zich te pletter en belette zo dat de Bocholtse dames konden scoren. Stillaan sloop Bocholt echter terug in de wedstrijd en kon na 14 minuten zelfs gelijk komen tot 7-7. Onze dames gaven zich echter niet gewonnen en konden net voor de buzzer een 12-13 voorsprong op het bord knallen.
Meer van dat was kort samengevat de boodschap tijdens de rust, maar het zelfvertrouwen dat we uitstraalden tijdens de eerste helft, verdween samen met het influiten. Bocholt greep DHC bij de nek, om niet meer los te laten. De achterstand werd meteen omgedraaid naar een 16-13 voorsprong. Even kon er nog een vuist gemaakt worden tot 16-15, maar het geloof in eigen kunnen had toch een knauw gekregen. Als dan ook elke bal de paal raakt of er net niet in wil, dan weet je dat het wel erg moeilijk wordt. De thuisploeg rook bloed en bij hen lukte opeens alles, ze scoorden maar liefst 7 keer op rij. DHC kon op het eind terug gelijke tred houden, maar dichter dan 7 doelpunten kwamen we niet meer. 27-20 was de, toch iets te zware, eindstand.
