Nieuwe website
zondag 22 oktober 2017
"De sportieve ambitie van
ons dit jaar is uiteindelijk het spelen van minimaal een finale" was de
prognose van de coach Mathijs Woolderink van Bocholt bij de start van het
seizoen. En
Bocholt was deze ambitie aan het waar maken, want voor de wedstrijd prijkten
zij mooi bovenin de stand van de rangschikking. Onze
dames vertoefden in de kelder van de rangschikking, met een mix van goede en
mindere wedstrijden achter de rug. We
reisden niet echt af naar het verre Bocholt met puntengewin op het oog, maar
het is een huizenhoog cliché dat een wedstrijd nog altijd moet gespeeld worden,
nietwaar.
Bocholt
nam direct de leiding, maar in de eerste minuten kon DHC rekenen op haar
aalvlugge Athena Hillaert die met de regelmaat en precisie van een Zwitsers
uurwerk vanop haar rechterhoek de ballen in het kleinste gaatje legde. Samen
met Marlies Verschuuren (elk 8 doelpunten deze wedstrijd) hield zij DHC toch
enigszins in het zog van de Limburgers, zo niet waren de boeken misschien al
dicht voor de Waaslanders.
Na
10 minuten wezen de bordjes 8-4 en die vierpuntenkloof bleef eigenlijk meer dan
driekwart van de wedstrijd op het bord staan. In
doel moest Lisa Bomon haar collega Clara Verschuuren enkele malen komen vervangen
– onder meer bij de strafworpen – en zij deed dat weer met heel wat brio en
klasse.
In
minuut 22 kwam Bocholt op een 10-15 voorsprong, maar toch zagen en voelden de
toeschouwers dat DHC nog lang geen geslagen ploeg was. Er
sloop niet de minste paniek in de rangen en onze dames bleven geconcentreerd en
als één blok spelen. Zij
gingen de rust in bij een 17-13 achterstand en je zag in de verbeten blik van
de meisjes op weg naar de kleedkamers dat deze wedstrijd nog lang niet gespeeld
was.
Ook
in de tweede helft bleef Bocholt aanvankelijk buiten de greep van Waasmunster
(21-17 na 10 minuten) en dan voelden de Wase supporters de tijd rijp om met de
nodige decibels voor vocale steun te zorgen. Normaal
zorgt in Bocholt het thuispubliek vaak voor een heksenketel, maar ditmaal
rolden de aanmoedigingen vanuit het bezoekende supportersvak(je).
En
vanaf minuut 14 werd DHC dan toch meester op het veld. Bocholt
raakte niet meer voorbij de Wase verdedigingsgordel waar Clara Verschuuren –
althans volgens de cijfers van een Bocholtwaarnemer – niet minder dan 14 van de
18 Bocholtse schoten binnen het doelkader pareerde.
Ook
in aanval werd Bocholt onder de voet gelopen, met als gevolg dat de thuisploeg
in de laatste 6 minuten amper 1 maal tot scoren kwam, terwijl Waasmunster er
zelf nog 7 in het mandje legde. In
minuut 24 hadden onze dames de Limburgers dan toch te pakken (23-23) maar
moesten er nog altijd 6 minuten gespeeld worden. Waar
DHC in de wedstrijd van enkele weken gelden tegen de huidige lijstaanvoerder
Visé in moneytime nog alle munten verspeelde, werd er nu – en dit 100 %
verdiend – wél gecasht.
En
het was Athene Hillaert die de eindcijfers 23-25 op het bord mocht gooien en zo
een orgelpunt zette op haar dijk van een wedstrijd, maar dit geldt evenzeer
voor haar ploeggenoten. Moet
er nog gezegd dat er bij de DHC-speelsters op het einde van de wedstrijd
traantjes van geluk vloeiden?
Zo’n
wedstrijd geeft de burger weer moed en is een bekroning voor al het
trainingswerk dat de speelsters en staf wekelijks verzetten.
Volgend
weekend gaan we weer even rusten en dan volgen al de laatste twee wedstrijden
van de heenronde, dit tegen DHC Antwerpen en Middelkerke-Izegem. Het
verleden leert ons dat het tegen deze ploegen vaak een dubbeltje op zijn kant
is; laten we hopen dat het dubbeltje twee maal aan de goede kant valt, want dan
staan we wellicht weer heel mooi geklasseerd in de rangschikking.
Clara Verschuuren (d) – Lisa Bomon (d) –
Marlies Verschuuren (8) – Elke Dieleman (4) – Athena Hillaert (8) – Dorien
Abbeel (2) – Jolien Haazen (1) - Phoebe De Blende (1) – Julie Ketels – Kim
Dieleman (1) – Joke Van Aerschot – Mante Van Damme – Ine Dieleman – Tine Van
Havermaet
